Zaterdag krijg je de schoonfamilie te eten en je moet koken. Na de uitgebreide kerstdiners, lunches en borrels bij hen weet je dat je hier jezelf van je beste kant moet laten zien. Wanneer heb ik voor het laatst echt in de keuken gestaan? Je partner, je schoonzusje en haar vriend hebben aangeboden te helpen, het is alleen duidelijk dat ik in de driver seat zit. Hoe gaan we dit doen? Goed, ik moet dus een plan maken van wat ik wil, ik moet zorgen dat ze onderling afstemmen wat zij maken en dat het tijdig klaar is. Immers, de crème brûlée vóór de pasta? Mijn schoonmoeder maakt me af…

Deze situatie waarin plannen gemaakt moeten worden op basis van diverse input, veranderende context en nieuwe informatie komt professioneel ook voor. De vraag naar hub-oplossingen neemt toe door laadinfrastructuur voor de elektrificatie van bussen en de toenemende elektriciteitsvraag vanuit andere modaliteiten zoals vrachtwagens en veerponten. Laadinfrastructuur kost geld, vraagt ruimte en vraagt capaciteit van het elektriciteitsnet. Gedeeld gebruik van (de aansluiting voor) laadinfrastructuur helpt de maatschappelijke kosten laag te houden. Dit vereist duidelijke afspraken tussen de verschillende gebruikers en beheerder(s).

Optimalisatie van deze inpassing van laadinfrastructuur op hubs komt momenteel niet of nauwelijks van de grond. De oorzaak zit in de systeemcomplexiteit van deze samenwerking en de vraag waar het eigenaarschap nu ligt. Hierdoor is de afstemming tussen stakeholders over de ontwikkelingsrichting van de hub beperkt. Dit wordt versterkt door het ontbreken van leiding om deze complexe samenwerking gestalte te geven. Actie is urgent, omdat juist dit de jaren zijn waarin onze knooppunten op de schop gaan voor het realiseren van laadinfrastructuur.

Leiderschap in de vorm van regie is noodzakelijk om de optimale maatschappelijke ontwikkeling van laadinfrastructuur op een hub mogelijk te maken. Deze regie moet een drietal kernelementen vormgeven: de visievorming en planvorming voor het knooppunt, het proces van samenwerking in alle fases en het situationeel coachen van de stakeholders om gezamenlijk tot een optimale hub te komen op energiegebied. We noemen dit type hub een energiehub.

EEN GEZAMENLIJKE VISIE IS DE SLEUTEL

Een gezamenlijk ontwikkelde en gedragen visie is noodzakelijk voor het aansturen op de ontwikkeling van een energiehub. Door te inventariseren welke kansen en uitdagingen het knooppunt biedt, wordt een stip op de horizon gezet. Dit helpt de betrokken partijen bij het nemen van de juiste besluiten, zorgt voor heldere uitgangspunten van initiatie tot en met operatie, en maakt ruimte voor bredere toepassingen, zoals opwek of het betrekken van omgevingspartijen.

DE COMPLEXITEIT VAN DE HUB VEREIST COÖRDINATIE VAN STAKEHOLDERS

De complexiteit van de samenwerking vereist een bewaker van het overzicht over het proces, van initiatie tot en met operatie. Doordat verschillende stakeholders met verschillende tijdslijnen, primaire processen en uitgangspunten werken, is het essentieel om hierin de afstemming te coördineren. Hier zit een sterke meerwaarde in het betrekken van een partij met constant oog voor alle belangen als proces facilitator.

COACHING VAN STAKEHOLDERS VERSTERKT DE SAMENWERKING

Stakeholders hebben niet alle kennis in huis voor het totaalplaatje van samenwerking op laadinfrastructuur. Door deze partijen aan de juiste kennis te helpen, onderling behoeften te laten delen en iedere organisatie te coachen in het proces, wordt samenwerking versterkt en worden optimale oplossingen sneller gevonden.

Dit artikel is verschenen in OV-Magazine 3-2020